ค่อยๆ หมด คือ

• ค่อยๆ น้อยลง
  จางหายไป

• ค่อ     ( ถิ่น-อีสาน ) น. ปลาช่อน. ( ดู ช่อน ).
• ค่อย     ๑ ว. ใช้ประกอบหลังนามหรือกริยา หมายความว่า ไม่ดัง, เบา, เช่น เสียงค่อย พูดค่อยเดินค่อย ๆ อย่าลงส้น; ไม่แรง, เบามือ, เช่น นวดค่อย ๆ จับค่อย ๆ. ๒
• ค่อยๆ     ช้าๆ ระมัดระวัง ไม่รีบร้อน เบาๆ เล็กน้อย แผ่วๆ นุ่มนวล เงียบ เบา ทีละน้อย ทีละชิ้น ทีละส่วน ทีละอย่าง ค่อย เรื่อยๆ ทีละเล็กทีละน้อย
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• หมด     ก. สิ้น เช่น หมดลม หมดกิเลส หมดปัญญา, ไม่มี เช่น เงินหมด ฝนหมด, จบ เช่น หมดรายการ. ว. ไม่มีอะไรเหลือ เช่น กินหมด ใช้หมด.
• มด     ๑ น. ชื่อแมลงหลายชนิดในวงศ์ Formicidae ส่วนท้องปล้องที่ ๑ หรือปล้องที่ ๑ และปล้องที่ ๒ ซึ่งติดกับอกคอดกิ่ว
• ค่อยๆ หมดไป    ร่อยหรอ หมด ค่อยๆร่วงโรย ค่อยๆเหี่ยวเฉา
• ค่อยๆหมดสภาพ    ค่อยๆ ใช้งานไม่ได้
• ค่อยๆหมดไป    ค่อยๆ หายไป ค่อยๆเลิกไป ค่อยๆ จบสิ้นไป ค่อยๆจางไป
• ค่อยๆ ลดลงจนหมด    ค่อยๆลดลงจนหมด
• ค่อยๆลดลงจนหมด    ค่อยๆ ลดลงจนหมด
• ค่อยๆ แผ่    ค่อยๆ กระจาย
• ค่อยๆ เป็น ค่อยๆ ไป    ค่อยเป็นค่อยไป
• ค่อยๆ มอด    เผาไหม้น้อยลง เผาไหม้อ่อนลง
• ค่อยๆ เดิน    ย่ํา เดินช้าๆ

• แต่ในเวลานี้ นายกำลังทำให้เวลา ของเดเมอตริค่อยๆ หมดสิ้นไป
• ดูเขาค่อยๆ หมดลมโดยที่ช่วยอะไรไม่ได้
• กับการค่อยๆ หมดสมัยไป